Gdzie i jak rośnie trzmielina oskrzydlona?

Trzmielina oskrzydlona to krzew liściasty, który zrzuca liście na zimę i rośnie bardzo powoli. Może osiągnąć nawet kilka metrów szerokości i wysokości, ale zajmuje jej to wiele lat. Największą zaletą jest fakt, że to roślina całkowicie odporna na mróz. W polskim klimacie radzi sobie bez narzekań, choć młode egzemplarze warto w pierwszych latach lekko zabezpieczyć – ściółką, stroiszem czy dodatkową izolacją donicy, jeśli rośnie w pojemniku.

Jeśli chodzi o stanowisko, trzmielina nie ma wielkich wymagań – urośnie zarówno w glebie kwaśnej, jak i zasadowej. Najważniejsze jest jedno: dobry drenaż. Nie znosi podmokłego terenu i stojącej wody. Zbyt mokre podłoże to ryzyko chorób grzybowych, głównie fytoftorozy, która potrafi zniszczyć krzew od podstawy.
W kwestii wilgotności – preferuje umiarkowanie wilgotną glebę, ale znosi krótkie okresy suszy. Jednak podczas długotrwałych upałów dobrze jest ją podlewać, bo ma stosunkowo płytkie korzenie.
Kluczem do pięknego przebarwienia jesiennego jest pełne słońce. W cieniu też będzie ładnie rosnąć, ale nie pokaże swojego „ognistego” charakteru.

Sadzenie i ściółkowanie trzmieliny oskrzydlonej

Sadząc trzmielinę, warto przygotować glebę tak, by była luźna i przepuszczalna. Jeśli masz ciężką ziemię, domieszaj grubszy piasek lub drobny żwir. Po posadzeniu najlepiej zastosować ściółkę organiczną – korę, kompost lub zrębki. Utrzyma wilgoć, ograniczy wahania temperatury i ochroni płytki system korzeniowy.

Nawożenie trzmieliny oskrzydlonej – kiedy i czym?

Trzmielina oskrzydlona świetnie reaguje na nawozy organiczne, jak kompost czy dobrze przefermentowany obornik lub obornik granulowany. Jeśli używasz nawozów mineralnych, wystarczą 2-3 dawki w sezonie.
Wiosną podaj nawozy z przewagą azotu – pobudzają wzrost liści i pędów. Latem zmień strategię: zero azotu, więcej fosforu i potasu. Potas pomaga zdrewniać pędom, zwiększa odporność na mróz i intensyfikuje jesienne barwy. Dobre nawożenie to jeden z sekretów, dlaczego jedna trzmielina „płonie”, a druga tylko lekko czerwienieje.

Cięcie i formowanie trzmieliny oskrzydlonej – czy to w ogóle potrzebne?

To krzew, który bardzo dobrze znosi przycinanie. Możesz formować go w zgrabne kule, półkule czy żywopłoty. Najlepszy termin to późna wiosna lub późne lato.
Są jednak odmiany, które same z siebie tworzą ładny, zwarty kształt i nie wymagają prawie żadnego cięcia – szczególnie ‘Compactus’ oraz miniaturowa ’Rudy Haag’. W takich roślinach tniemy tylko to, co uschnięte lub uszkodzone.

Choroby i szkodniki – na co uważać?

Trzmielina oskrzydlona jest krzewem wyjątkowo zdrowym. Rzadko atakują ją mszyce, a większość typowych ogrodowych szkodników trzyma się od niej z daleka. Z chorób największym zagrożeniem jest fytoftoroza, wynikająca z nadmiernej wilgotności. Dlatego drenaż to absolutna podstawa.
Czasem mogą pojawić się plamy na liściach (antraknoza) lub mączniak – szczególnie podczas bardzo wilgotnego lata. W większości przypadków problem jest niewielki i łatwy do opanowania.

Najciekawsze odmiany trzmieliny oskrzydlonej

W sprzedaży znajdziesz kilka odmian tego krzewu, z czego dwie są szczególnie popularne i warte uwagi.

Trzmielina oskrzydlona ‘Compactus’

To najczęściej spotykana odmiana. Ma zwarty, półkulisty pokrój i rośnie wolno. Choć nazwa sugeruje miniaturę, wcale nią nie jest – dorasta do ok. 2 metrów średnicy. Świetnie wygląda jako soliter w ogrodzie, na trawniku lub w zestawach z innymi krzewami liściastymi. Sprawdza się także jako naturalny, nieformowany żywopłot.

’Rudy Haag’ – odmiana karłowa

Idealna do małych ogrodów, skalniaków i pojemników. Bardzo wolno rośnie i po 10 latach osiąga ok. 60 cm wysokości. Tworzy zgrabne mini-kule i intensywnie przebarwia się jesienią. Nie wymaga cięcia, praktycznie nie choruje i jest w pełni mrozoodporna.

Inne odmiany trzmieliny oskrzydlonej

• Trzmielina oskrzydlona ‘Fireball’ – tworzy regularne, półkuliste krzewy i obficie owocuje, dzięki czemu jest dekoracyjna także po opadnięciu liści.
• Trzmielina oskrzydlona ‘Blade Runner’ – również dostępna na rynku, choć rzadziej spotykana, o atrakcyjnym pokroju i stabilnym wybarwieniu.

Jak wykorzystać trzmielinę w ogrodzie?

Trzmielina oskrzydlona to krzew, który robi największe wrażenie, gdy rośnie samodzielnie – jako soliter. Najlepiej sadzić go na tle ciemnej zieleni, np. cisa lub dużych iglaków, aby czerwony kolor jesienią wyglądał jeszcze bardziej spektakularnie.
Odmiana ‘Compactus’ może tworzyć gęste, naturalne żywopłoty, a ’Rudy Haag’ świetnie sprawdzi się na obrzeżach rabat, w małych ogrodach, w kompozycjach skalnych oraz w uprawie pojemnikowej. W donicach trzeba jednak szczególnie dbać o ochronę korzeni zimą.

Dlaczego warto mieć trzmielinę oskrzydloną?

Bo to roślina piękna, odporna i długowieczna. Ma minimalne wymagania, a efekt jesienny jest oszałamiający. Podstawowe zasady uprawy to: pełne słońce, dobry drenaż, lekkie nawożenie i okazjonalne podlewanie w czasie suszy.
Wybór odmiany dopasuj do przestrzeni – ‘Compactus’ do ogrodu średniej wielkości, a ‘Rudy Haag’ nawet na najmniejszy balkon.

Zdjęcia: pixabay.com